אינהאלסרייכע טיפס פאר עסקנים

טראץ דעם וואס רוב עסקנים האבן נישט קיין ‘אפיס-שעה’ן’ איז נאך אלץ וויכטיג, ווען מ’האנדלט מיט אן עסקן: צו רעספעקטירן זיין ‘צייט/זייגער’, ווי אויך זיין פערזענליכן סעלפאון/הויז טעל. נומער…

צומאל כאפט מען זיך טאקע נישט, וויבאלד מ’איז פארבינדן מיט אן עסקן צו טון געוויסע אקטיוויטעטן,

אין עולם המסחר זעט מען אסאך מאל ווי מ’ארבעט אויף א געוויסע פלאן וואס קען ברענגען געלט, און מ’איז שוקל וויפיל געלט משקיע צו זיין, ווי אויך וויפיל געלט מ’קען לייזן דערפון, און די וועג זיך צו איבערצייגן איז: אויב דער געשעפט האט געברענגט די געוואונטשענע רעזולטאטן [געלט], אדער נישט.

אנדערש איז אבער אין עולם העסקנות, אז מ’קען בכלל נישט פאראויס שאצן וויפיל צייט און מוח מ’וועט דארפן אריינלייגן, און  וויאזוי די ענדגילטיגע רעזולטאטן וועלן זיך אויסשפילן.

אין עולם העסקנות זעט מען אפטמאל אז דער ‘דעת הציבור’ איז נישט די זעלבע ווי דער ‘דעת פון אן עסקן’, און צומאל זעען געוויסע זאכן אויס גאנץ גרינג דורכצופירן, און ‘יעדער’ האלט אז מ’דארף טוען געוויסע פעולות, און מ’שפירט ווי די עסקנים וואס זענען אביסל בעובי הקורה האלטן אנדערש, און דער אלגעמיינער ציבור פארשטייט נישט זייער מהלך למחצה לשליש ולרביע.

דעריבער איז גוט צו איבער’חזר’ן: כשם שפרצפיהן אינן שוות, כך דיעותיהן אינן שוות (ברכות נח:), און מיר געפונען טאקע אין רמב”ן (במדבר, י”א טז) אז צוליב דעם זענען די שופטי ישראל (סנהדרין) געווען זיבעציג אין צאל, כדי צו כולל זיין אלע דעות ‘ולא יפלא מהם כל דבר’ (צאמגעשטעלט פון 70 מהלכי המחשבה),

די גמרא זאגט (פסחים ד.) זריזין מקדימים למצות, שנאמר (בראשית כב, ג) וישכם אברהם בבוקר, דאס איז ספעציעל ווירקזאם ביי אנגעשטרענגטע עסקנים, ווען אינדערפרי איז נאך די מוח לויטער און קלאר, בעפאר די רעש’דיגע וועלט הויבט אן צו בודזשעווען, און מ’קען אין די ערשטע צופרי שעות אויפטוען ‘טאפעלט’ ווי אין די נאכמיטאג / ביינאכט שעה’ן. וואס דאס איז ספעציעל וויכטיג פאר עסקנים ביים באהאנדלען סיטואציעס וואס מ’קען ווערן אויסגעברענט.

אויסער דעם וואס דער גרינדער פון סיי וועלכע מוסד האט געעפנט זיין מוסד מיט הארץ און געפיל, און געבט זיך אוועק דאס לעבן פאר די געוואונטשענע הצלחה, דארפן די טעכנישע פונקציעס אין א מוסד אויך ווערן געפירט ענליך צו א ביזנעס, אפילו עס קען אמאל אויסזען מינדערוויכטיג, (עס מיינט נאך נישט אז מ’דארף העכערן די הוצאות צוליב דעם).

מ’קען טאקע אויפפאסן: ווען א מוסד ווערט געפירט מסודר און פראפעשענעל, וועלן די ארבעטערס אינעם מוסד טון א היבש בעסערע ארבעט,

אלס א המשך צום פאריגע וואכעדיגן טיפ, אז אין עולם העסקנות איז מען נישט אייביג זוכה צו זען די בעסטע רעזולטאטן – קען מען אויך אויפפאסן אז ס’זענען פארהאן עסקנים וואס זענען שטארק מצליח אין א געוויסע תחום, און שפירן זיך כסדר שעפעריש און אויפגעהייטערט דארט ווי זיי טוען אויף גדולות ונצורות.

אבער ווען ער – דער זעלבער מענטש – טוישט זיין עסקנות פאזיציע (ביי אן אנדערע ארגאניזאציע אדער דזשאב), אדער אויב דער איצטיגער מוסד טוישט ארום זייער הלוך ילך, קען זיך דעם עסקן’ס מוצלח’דיג עבר טוישן צו אן אנדערע ריכטונג, אמאל צום בעסערונג און אמאל פארקערט.

‘עסקנות’ האט אסאך מיני אפטייטשונגען, פארשטייט זיך אז ס’איז לא ראוי זה כראוי זה, מ’זעט אמאל אן עסקן פירט דורך א פראיעקט וואס ווערט געקרוינט מיט הצלחה, און אמאל – אפילו דער זעלבער עסקן, קען פרובירן עפעס וואס ענדיגט זיך מיט א דורכפאל, וויאזוי קען מען אפשאצן אויב דער עסקן טויג אדער נישט?!

איז אזוי: געווענטליך א סוקסעס’פולער עסקן האט שוין גראדואירט דעם ‘שבע יפול צדיק וקם’, און ווייסט גאנץ גוט אז ‘עסקנות’ איז נישט מער ווי ‘שתדלנות’, במילא איז זיין צוגאנג בעיקר צו טון די מאקסימום השתדלות (אין די נושא וואס ער וויל עררייכן), טראץ דעם וואס נישט אלעמאל עררייכט מען די געוואונטשענע רעזולטאטן,