אינהאלסרייכע טיפס פאר עסקנים

וויבאלד אן עסקן לייגט אריין מער הארץ אין זיין עבודת הקודש, דארף מען אראפנעמען א באשטימטע צייט אין טאג (אפילו א האלבע שעה, אדער ספעציפישע זמנים במשך די וואך), וואס מ’איז גענצליך מסיח דעת פון עסקנות, און מ’ניצט די צייט פאר די אנדערע באשעפטיגונגען.

צו זיין פארנומען 24/7 איז נישט בלויז א בענעפיט, ווייל דאס ארבעטן אן קיין שום זייגער טוט אפשוואכן דעם גוף, מוח און ענערגיע, און מ’קען דערפון ווערן אויסגעברענט ויצא שכרו בהפסדו.

לעומת זה, א סטאבילע סדר היום, טוט פילפאכיג פארשטערקערן וויפיל א מענטש קען אויפטוען.

ע”פ רוב זענען ריכטיגע עסקנים שטארק אקטיווע מענטשן, און ציילן זיך נישט צווישן די פארנאכלעסיגטע קלאס מענטשן, זייער  מהלך המחשבה טרייבט זיי כסדר עפעס אויפצוטון לטובת הציבור.

נו, אויב אין אלגעמיין גיבן זיי זיך מער-ווייניגער אן עצה, איז אבער פארט דא פארשידענע מצבים / ארבעט ווי מ’קען נוצן נאך איינעם צו די האנט, צו קענען איבערגעבן א חלק פון די ארבעט / עסקנות.

דעריבער איז ראטזאם פאר איבערגעשטרענגע עסקנים צו נעמען א פאסיגע געהילף, (אפילו בלויז עטליכע שעה א וואך), צו וועמען מ’זאל זאל קענען איבערגעבן געוויסע ארבעט / TASKS, און דערמיט זיך פארגרינגערן פון די אייגענע פרעשור / סטרעס, און קענען אנקומען צו די מאקסימום פון זיינע ערווארטונגען.

אסאך מאל לייגט מען אריין כוח און מוח אין א געוויסע פלאן, און מ’קוקט שטארק ארויס דאס דורכצופירן עד הסוף, דער פראבלעם ווערט אבער אז אויב דער ספעציפישער פלאן ארבעט זיך ‘נישט’ אויס, קען זיך דאס שפירן ווי א וויסטער דורכפאל.

דעריבער איז וויכטיג – אפילו פאר ערפארענע עסקנים – צו מאכן א צווייטע פלאן (פלאן-B), אין פאל די ערשט-געפלאנטע ציל ענדיגט זיך נישט ווי געוואונטשן.

ס’זעט אויס ווי עס איז דא מענטשן מיט געוויסע שטריכן, וואס פארקערפערט זיי אלס אן “עסקן”, און ס’ווארפט א ליכט אז נאר די “עסקנים” זענען די מענטשן אויף וועמען מ’קען דארף זיך פארלאזן, און ס’איז זיי ניחא צו ווערן איבערגעפילט מיט ארבעט…

אבער מצד ‘במקום שאין אנשים השתדל להיות איש’ קען למעשה יעדער איינער זיין אן עסקן, און די עסקנים וועלן גארנישט ברוגז זיין אז מ’נעמט אוועק ארבעט פון זיי.

טראץ דעם וואס רוב עסקנים האבן נישט קיין ‘אפיס-שעה’ן’ איז נאך אלץ וויכטיג, ווען מ’האנדלט מיט אן עסקן: צו רעספעקטירן זיין ‘צייט/זייגער’, ווי אויך זיין פערזענליכן סעלפאון/הויז טעל. נומער…

צומאל כאפט מען זיך טאקע נישט, וויבאלד מ’איז פארבינדן מיט אן עסקן צו טון געוויסע אקטיוויטעטן,

אין עולם המסחר זעט מען אסאך מאל ווי מ’ארבעט אויף א געוויסע פלאן וואס קען ברענגען געלט, און מ’איז שוקל וויפיל געלט משקיע צו זיין, ווי אויך וויפיל געלט מ’קען לייזן דערפון, און די וועג זיך צו איבערצייגן איז: אויב דער געשעפט האט געברענגט די געוואונטשענע רעזולטאטן [געלט], אדער נישט.

אנדערש איז אבער אין עולם העסקנות, אז מ’קען בכלל נישט פאראויס שאצן וויפיל צייט און מוח מ’וועט דארפן אריינלייגן, און  וויאזוי די ענדגילטיגע רעזולטאטן וועלן זיך אויסשפילן.

אין עולם העסקנות זעט מען אפטמאל אז דער ‘דעת הציבור’ איז נישט די זעלבע ווי דער ‘דעת פון אן עסקן’, און צומאל זעען געוויסע זאכן אויס גאנץ גרינג דורכצופירן, און ‘יעדער’ האלט אז מ’דארף טוען געוויסע פעולות, און מ’שפירט ווי די עסקנים וואס זענען אביסל בעובי הקורה האלטן אנדערש, און דער אלגעמיינער ציבור פארשטייט נישט זייער מהלך למחצה לשליש ולרביע.

דעריבער איז גוט צו איבער’חזר’ן: כשם שפרצפיהן אינן שוות, כך דיעותיהן אינן שוות (ברכות נח:), און מיר געפונען טאקע אין רמב”ן (במדבר, י”א טז) אז צוליב דעם זענען די שופטי ישראל (סנהדרין) געווען זיבעציג אין צאל, כדי צו כולל זיין אלע דעות ‘ולא יפלא מהם כל דבר’ (צאמגעשטעלט פון 70 מהלכי המחשבה),

די גמרא זאגט (פסחים ד.) זריזין מקדימים למצות, שנאמר (בראשית כב, ג) וישכם אברהם בבוקר, דאס איז ספעציעל ווירקזאם ביי אנגעשטרענגטע עסקנים, ווען אינדערפרי איז נאך די מוח לויטער און קלאר, בעפאר די רעש’דיגע וועלט הויבט אן צו בודזשעווען, און מ’קען אין די ערשטע צופרי שעות אויפטוען ‘טאפעלט’ ווי אין די נאכמיטאג / ביינאכט שעה’ן. וואס דאס איז ספעציעל וויכטיג פאר עסקנים ביים באהאנדלען סיטואציעס וואס מ’קען ווערן אויסגעברענט.

אויסער דעם וואס דער גרינדער פון סיי וועלכע מוסד האט געעפנט זיין מוסד מיט הארץ און געפיל, און געבט זיך אוועק דאס לעבן פאר די געוואונטשענע הצלחה, דארפן די טעכנישע פונקציעס אין א מוסד אויך ווערן געפירט ענליך צו א ביזנעס, אפילו עס קען אמאל אויסזען מינדערוויכטיג, (עס מיינט נאך נישט אז מ’דארף העכערן די הוצאות צוליב דעם).

מ’קען טאקע אויפפאסן: ווען א מוסד ווערט געפירט מסודר און פראפעשענעל, וועלן די ארבעטערס אינעם מוסד טון א היבש בעסערע ארבעט,